Wywiadu udzielił Juho Patinen (drugi od lewej)

Dlaczego “Frosttide”?

Chcieliśmy, by nazwa była zbitką dwóch wyrazów. Braliśmy pod uwagę wiele opcji, aż natknęliśmy się na “Frosttide”, które brzmi fajnie i dobrze wygląda na papierze. Nie ma żadnych fantastycznych opowieści czy mitów związanych z nazwą.

Co możesz powiedzieć o pierwszym koncercie w historii zespołu? Kiedy? Gdzie? Jak poszło? Czy zagraliście wtedy jakąkolwiek piosenkę z “Awakening”?

Nie licząc jednego konkursu, nasz pierwszy koncert odbył się na maleńkim “festiwalu” zorganizowanym w ogródku centrum młodzieżowego. Było to pod koniec lata 2010. Mieliśmy ogromne tempo i Joni zerwał strunę w gitarze. Ogólnie poszło całkiem nieźle jak na pierwszy koncert. Nie zagraliśmy tam żadnej piosenki z “Awakening”, bo wówczas żadna z nich jeszcze nie istniała. Byliśmy świeżo po wydaniu swojej pierwszej EP-ki zatytułowanej “Dawn Of Frost” i żadna z piosenek na niej zawartych nie znalazła się na “Awakening”.

“Najlepszy fiński zespół podziemia muzycznego 2011” – to budzi podziw. Jak się wtedy czuliście? Jak bardzo wpłynęło to na waszą karierę?

To było przyjemne uczucie! Wydawało się to niewiarygodne, bo “duże” zespoły z już uznanymi demówkami znalazły się pod nami. Ciężko powiedzieć, czy wpłynęło to na naszą karierę, ponieważ nic nie wydarzyło się bezpośrednio po wygraniu tej nagrody. Ale wszystko oddziałuje na wszystko, więc pewnie można uznać, że tak, troszkę.

Skład zmieniał się wielokrotnie. Jak ciężko było iść naprzód?

Było trochę trudnych chwil, ale są już teraz wspomnieniami. Od początku ja, Joni i Joonas zaczęliśmy grać jako zespół, który szukał basisty i klawiszowca. Natknęliśmy się na kilku kolesi, którzy albo się nie zaangażowali, albo nie mogliśmy się dogadać, albo mieliśmy różne cele. Na szczęście znaleźliśmy świetnego klawiszowca – Felipe – który jest jednocześnie wspaniałą osobą! Gdyby ktoś z aktualnej czwórki zdecydował się opuścić zespół, byłoby to bardziej bolesne niż kiedykolwiek dotąd.

Wydajecie debiutancki album. Co czujecie, gdy realizuje się wasz cel po czterech latach ciężkiej pracy?

To wspaniałe! I bardzo wynagradza trud. To jeden z planów, do których realizacji dążyliśmy od samiutkiego początku i ciężko pracowaliśmy. Wydaje się to niewiarygodne teraz, gdy to się faktycznie dzieje.

Czy album brzmi tak, jak się tego spodziewaliście w momencie zakładania zespołu? A może wizja zmieniła się na przestrzeni czasu?

Wizja dojrzała przez lata. Nigdy nie przypuszczaliśmy, że będziemy tworzyć takie orkiestracje lub tak długie piosenki. Dla przykładu, “Unwritten” trwa około trzynastu minut. Więc zarówno wizja jak i dźwięk dojrzały. Ale sądzę, że to nic złego. Poza tym, cała nasza muzyka ewoluowała przez te lata. Dorośliśmy i rozwinęliśmy się muzycznie, odkąd założyliśmy zespół.

Album debiutancki i od razu album koncepcyjny. Czy powinniśmy się spodziewać, że następne albumy również będą miały swój koncept?

Osobiście, chciałbym stworzyć więcej albumów koncepcyjnych, ale lubię też pracować spontanicznie. Więc ciężko przewidzieć, co będzie dalej. Zobaczymy.

Intro jest prawdziwym arcydziełem. Namówiło mnie do wyruszenia w drogę wraz z wojownikami wyruszającymi na pomoc wiosce atakowanej przez cudzoziemców [odniesienie do konceptu – przypis]. Robi dokładnie to, co ma za zadanie. Jak powstało i czy były jakieś inspiracje?

Próbowałem po prostu zamknąć w nim takie odczucia. Inspiracją były niektóre ścieżki dźwiękowe z filmów. Fascynuję się nimi. Miałem wizję epickiego zimowego pejzażu, którą próbowałem zapisać. Miałem w głowie jeden obraz przez cały czas. Szukałem więc tonów i melodii, które odzwierciedliłyby go w muzyce. I wydaje mi się, że poszło całkiem nieźle. Chociaż momentami wydaje mi się, że słyszę także fińskie lato, ale to chyba nie umniejsza jakości.

Ruszacie na Heidenfest. To wielka szansa dla was. Jakie emocje panują odnośnie nadchodzącej trasy i co planujecie?

Osobiście, nie jestem w stanie sobie wyobrazić momentu, gdy pierwszy raz wyjdziemy na scenę w tej trasie. Więc raczej nie mam określonych emocji lub zdania na ten temat. Ale jestem pewien, że zrobimy wszystko, co w naszej mocy, by te występy były niezapomniane!

Czy możemy liczyć na kolejną trasę po Europie, która zahaczy o więcej krajów niż Heidenfest?

Mam nadzieję! Ale na razie nie ma żadnych oficjalnych planów.

Gdybyś mógł wybrać jeden festiwal na świecie, by na nim wystąpić, który byś wybrał?

Chciałbym zagrać w Wacken! Nie słyszałem o tym festiwalu jeszcze nic negatywnego.